Książka dla dwulatka

Chciałabym pokazać Wam trafioną książkę. Obawiałam się, że dość odrealnione rysunki nie spotkają się z entuzjazmem. To mi się bardzo podobały, zwłaszcza wizja zimowego miasta wieczorem, gdy ludzie wracają samochodami do domów, a śnieg pada.
Nie czytałam tekstem z książki, tylko raczej opowiadałam. Ku mojemu zaskoczeniu zrozumiał od razu, o co chodzi w rysunkach ze śladami łapek na przymrożonej szybie. Moment mocno abstrakcyjny jest wtedy, gdy mama i córka wskakują do jeziora - mówię wtedy, że wskakują do łóżka...
Pokazuję całość oczywiście nie żeby piracić czy coś, ale dać innym rodzicom możliwość przejrzenia  na spokojnie w domku tej pozycji - może ktoś sobie zdecyduje na tak lub na nie i oszczędzi mu to czasu w księgarni.

Acha, młody reaguje entuzjastycznie "Mamaaaa!!!!" gdy mama wraca z pracy, sytuacja jest rozpoznawalna, może pomaga to oswoić traumę;) "Opowiada" też ze mną, gdy dziewczynka się tuli itp.